Καλώς ήρθες στην ηλεκτρονική μου σελίδα.
Οδηγήθηκες, σε στείλανε, ή από σύμπτωση ….. όπως κι αν έγινε, καλώς ήρθες!
Είμαι η Ερατώ Χατζημιχαλάκη και τα τελευταία 25 χρόνια εργάζομαι με αφοσίωση και αγάπη για την βελτίωση των σχέσεων μέσα στην οικογένεια. Με τις προσωπικές ή ομαδικές συνεδρίες, έχω καταλήξει πως αν καταφέρουμε να αλλάξουμε τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια, η αλλαγή που θα απολαύσουμε στην κοινωνία θα είναι καταλυτική.
Μπορείς να δεις περισσότερα για μένα στην μικρή μου ιστορία...
Είμαι σίγουρη πως αναρωτήθηκες κιόλας για τη σειρά των λέξεων: «αλλάζω» «ελπίζω» «πιστεύω» «τολμώ».
Μια που ήρθες, πάρε λίγο χρόνο και δώσε τη δική σου σειρά. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχει μόνο η προσωπική αντίληψη των πραγμάτων.
Αν θες να συνεχίσεις σ’ αυτή τη σύντομη αυτογνωσιακή άσκηση, σύνδεσε τις λέξεις μεταξύ τους φτιάχνοντας μια πρόταση που να έχει νόημα για σένα. Μέσα σ’ αυτή την πρόταση κρύβεται η αλήθεια σου. Η δική σου αλήθεια!
Άλλωστε, τίποτα δεν είναι σταθερό. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Κανείς δεν μας είπε πως ο δρόμος είναι εύκολος. Καλύτερα να τον διαβούμε χορεύοντας, αλλάζοντας βήματα ανάλογα με τη μουσική. Έτσι η οποιαδήποτε αλλαγή θα είναι ευκολότερη…
Κάθε μέρα είναι πάντως μια καινούργια αρχή. Μήπως ήρθε η στιγμή να καλέσεις καινούργιους τρόπους που θα φέρουν περισσότερη συνεργασία; Περισσότερη χαρά;
Πώς να βάλω όρια στο παιδί μου χωρίς συγκρούσεις
|
Για να είσαι εδώ, σημαίνει ότι αναζητάς έναν τρόπο να προσεγγίσεις πιο αποτελεσματικά τον σπουδαιότερο και τον πιο απαιτητικό ρόλο που καλείσαι να «παίξεις» στη ζωή σου. Τον ρόλο του γονιού. Όποιος και αν είναι ο λόγος, σε ευχαριστώ που είσαι εδώ και θέλω να τονίσω πως είσαι η πιθανή ελπίδα για το μέλλον. Όλοι οι σκεπτόμενοι γονείς έχουν παρόμοιους προβληματισμούς αλλά δεν είναι όλοι εκείνοι που ζητούν απαντήσεις. Εσύ λοιπόν κάνεις τη διαφορά μιας και επιθυμείς να βρεις απαντήσεις στα ερωτήματά σου!
|
Η συμμετοχή μου στην ομάδα γονέων για παιδιά 11 - 18 ετών, ήταν τελικά ένα δώρο προς τον εαυτό μου και κατ´ επέκταση προς την οικογένεια μου. Άξιζε το κάθε λεπτό του χρόνου μου, το κάθε ευρώ που επένδυσα. Ο λόγος και ο τρόπος της Ερατώς απλός, κατανοητός και άμεσος. Δεν ένιωσα άβολα ούτε στιγμή, δεν βαρέθηκα ποτέ. Τι αποκόμισα; Σημαντική γνώση και «εργαλεία» ώστε να προσπαθήσω να χτίσω ή να βελτιώσω την σχέση με τα παιδιά και τον εαυτό μου. Τα οποία συνοψίζονται στα :
~Κατερίνα Τσιφάκη
|

Αιτία εμπλοκών και ανεξίτηλων τραυμάτων Ήρθε η ώρα να θίξουμε ένα θέμα που «καίει» και ξυπνά πολλές αντιρρήσεις και διαμάχες στους κύκλους των γονέων. Επιθυμώ να το διαβάσετε με ανοιχτή καρδιά και ιδιαιτέρως ανοιχτό μυαλό. Αν μπορείτε απομακρυνθείτε λίγο από τα προσωπικά σας πιστεύω για λίγο, ιδιαιτέρως αν είναι εδραιωμένα και αμετακίνητα και διαβάστε το σαν παρατηρητής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που είναι ένα από τα μεγαλύτερα άρθρα μου και πιστέψτε με θεωρώ πως μόλις άγγιξα το θέμα. Θα μπορούσε να γραφεί ολόκληρο βιβλίο! Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να το προσεγγίσουμε και ας κάνουμε αρχικά μια υπόθεση. Ας πούμε πως βιώνατε αυτόν το διάλογο που είναι από την εισαγωγή του 2ου βιβλίου μου......
Συχνά ρωτώ έναν γονιό γιατί έκανε παιδί. Ντρέπομαι να σας πω τις απαντήσεις που ακούω τουλάχιστον από εκείνους που δεν ντρέπονται να τις πουν.Έρχεται λοιπόν εκείνη η ώρα η ευλογημένη που γυρνάς στο σπίτι με ένα παιδί. Μέχρι τώρα δεν το είχες. Για μερικούς μήνες το είχες στη κοιλιά σου, άλλοι το περιμένατε με αγωνία, άλλοι με χαρά, άλλοι με προβληματισμό και κάποιοι ίσως και με φόβο. Ότι κι αν υπήρχε πριν να έρθει τελειώνει όμως όταν έρθει. Είσαι εκεί στο σπίτι σου, συχνά χωρίς βοήθεια και αρχίζει μια περίοδος που κανείς δεν σου την περιέγραψε πραγματικά.Την είχες ίσως ζήσει μέσω φίλων αλλά όταν έφευγες από τα σπίτια τους έχοντας πάρει μια γεύση για λίγο από τις χαρές ή τα αδιέξοδα ενός βρέφους, εσύ πήγαινες στο σπίτι σου και κοιμόσουν ενώ οι φίλοι σου ξενυχτούσαν, θηλάζοντας, αλλάζοντας πάνες, και ίσως περπατώντας πέρα δώθε στο σπίτι μήπως και το μωρό ηρεμίσει και κοιμηθεί. Μπορεί να σου τα περιέγραφε η φίλη σου αν προλάβαινε αλλά το βίωμα είναι βίωμα......
Εσύ τι γονιός θέλεις να είσαι και τι νομίζεις πως τελικά είσαι; Ένα θέμα που συναντώ ιδιαίτερα συχνά στις συνεδρίες μου είναι η διαφορετική αντιμετώπιση – συχνά αντιδιαμετρική – από τους δύο γονείς, για θέματα που αφορούν την διαπαιδαγώγηση. Ασφαλώς και δεν περιμένουμε δύο άνθρωποι, κατ’ αρχήν διαφορετικού φύλου, που προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα, με διαφορετική μόρφωση, ίσως και διαφορετική κουλτούρα, που συναντήθηκαν διαμορφωμένοι πια και αποφάσισαν να ενώσουν τη ζωή τους, να έχουν ταυτόσημες απόψεις. Αυτό είναι κινηματογραφικό σενάριο! Δεν είναι η πραγματική ζωή........ |


Ένα βιβλίο που έρχεται να συνδέσει την ψυχολογία με την πνευματικότητα. Η προσέγγιση από τη σκοπιά της Ατομικής Ψυχολογίας που εισήγαγε ο Alfred Adler και συνέχισε ο Rudolf Dreikurs, μαζί με μια πιο εσωτερική τοποθέτηση, έχουν ως αποτέλεσμα ένα βιβλίο που τολμά να συνδέει την ψυχολογία με την πνευματικότητα και να την αναδείξει σε πνευματική ψυχολογία (spiritual psychology). Με απλές εφαρμόσιμες συμβουλές προς του γονείς, έχει να προσθέσει στον σπουδαιότερο ρόλο που καλούμαστε να παίξουμε, το ρόλο του γονιού, κάτι σπουδαιότερο από το να είναι κάποιος ένας απλός γεννήτορας σώματος....... |
Η τριετής συμμετοχή μου στην ομάδα γονέων της κυρίας Χατζημιχαλάκη, της Ερατούς, της Δασκάλας μου, αποτελεί το μεγαλύτερο στήριγμα στην καριέρα μου ως γονιός. Οργανωμένη και οργανωτική με τα δύο πόδια βαθιά ριζωμένα στη γη και το πνεύμα να διεισδύει στις λεπτές αποχρώσεις της ψυχής και του νου, ευθύβολη, άμεση αλλά και στοργική, ασχολείται με το θέμα της - γίνε ο Μέντορας και Προπονητής ζωής του παιδιού σου - χωρίς υπεκφυγές, με σαφείς οδηγίες. Και σε οδηγεί να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.