Η σύγχρονη νταντά!

Συχνά ρωτώ έναν γονιό γιατί έκανε παιδί.  Ντρέπομαι να σας πω τις απαντήσεις που ακούω τουλάχιστον από εκείνους που δεν ντρέπονται να τις πουν.

Έρχεται λοιπόν εκείνη η ώρα η ευλογημένη που γυρνάς στο σπίτι με ένα παιδί.  Μέχρι τώρα δεν το είχες.  Για μερικούς μήνες το είχες στη κοιλιά σου, άλλοι το περιμένατε με αγωνία, άλλοι με χαρά, άλλοι με προβληματισμό και κάποιοι ίσως και με φόβο.  Ότι κι αν υπήρχε πριν να έρθει τελειώνει όμως όταν έρθει.  Είσαι εκεί στο σπίτι σου, συχνά χωρίς βοήθεια και αρχίζει μια περίοδος που κανείς δεν σου την περιέγραψε πραγματικά.  Την είχες ίσως ζήσει μέσω φίλων αλλά όταν έφευγες από τα σπίτια τους έχοντας πάρει μια γεύση για λίγο από τις χαρές ή τα αδιέξοδα ενός βρέφους, εσύ πήγαινες στο σπίτι σου και κοιμόσουν ενώ οι φίλοι σου ξενυχτούσαν, θηλάζοντας, αλλάζοντας πάνες, και ίσως περπατώντας πέρα δώθε στο σπίτι μήπως και το μωρό ηρεμίσει και κοιμηθεί.  Μπορεί να σου τα περιέγραφε η φίλη σου αν προλάβαινε αλλά το βίωμα είναι βίωμα.  Τώρα τo ζεις.

Η βία στο Σχολείο-Bullying

Μεγάλη φασαρία γίνεται τελευταία γύρω από τη λέξη “bullying”. Χρησιμοποιείται ως μια ευρεία έννοια για την βία από τον δυνατό προς τον αδύναμο και έχει κυριαρχήσει σαν όρος για την βία στα Σχολεία.

Πριν από λίγα χρόνια το θέμα αυτό ήταν σπάνιο και προκαλούσε το ενδιαφέρον όλου του κοινωνικού ιστού που βρισκόταν γύρω από το θύτη και το θύμα. 

«Ένας κούκος φέρνει την άνοιξη» 

Τι γίνεται με το θέμα της ανάληψης ευθύνης γενικότερα; Πώς αντιλαμβανόμαστε το θέμα ως πολίτες, επαγγελματίες, δάσκαλοι, γονείς, κόρες, γιοί, σύντροφοι και μέσα από όποιον άλλο ρόλο καλούμαστε να παίξουμε βιώνοντας τη ζωή μας;

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί; Και αν ναι ισορροπημένα ή άνισα; Και εις βάρος ποιού; Του εαυτού ή του άλλου; Και αν όχι ποιος ευθύνεται για ότι συμβαίνει; Ευθύνεται κάποιος, κάτι ή στην τύχη γίνονται όλα;

 Μπράβο ! 

Μπράβο μια πολυχρησιμοποιημένη λέξη. Μια λέξη που είναι εξαιρετική για να εκπαιδεύουμε σκυλάκια, ολέθρια όμως για να εκπαιδεύουμε ανθρωπάκια.

Αν είσαι γονιός μέτρα πόσο μπράβο λες τη μέρα. Μετά αναρωτήσου γιατί τα λες και μετά αποφάσισε να ξεχάσεις αυτή τη λέξη μια για πάντα. 

Σίγουρα στην ερώτηση «γιατί τα λες» απάντησες πως ο στόχος σου είναι να επιβραβεύσεις το παιδί σου.

Σε καταλαβαίνω

Μάνα, Πατέρα συνειδητέ και αφυπνισμένε σε καταλαβαίνω. Δύσκολος ο ρόλος σου. Δύσκολος ο στόχος σου γιατί ξεχωρίζεις μέσα στους πολλούς σαν πυγολαμπίδα στο σκοτάδι.

Ο ρόλος του γονιού από μόνος του είναι ο δυσκολότερος που καλείσαι να παίξεις, αν τώρα τον «παίζεις» και σωστά γίνεται ακόμη δυσκολότερος. Όμως σε σένα συνειδητέ γονιέ στηρίζεται όλο το μοντέλο της βελτίωσης της κοινωνίας μας.

Εξωσχολικές δραστηριότητες

Ένα από τα θέματα που οι γονείς αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό είναι οι εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών.  Τα παιδιά συχνά αλλάζουν γνώμη  και οι γονείς μπερδεμένοι άλλοτε ενδίδουν και άλλοτε αποφεύγουν.  Η κυρίαρχη πεποίθηση πάντως είναι πως είναι καλοί γονείς όταν δίνουν πολλά ερεθίσματα στα παιδιά τους. Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα ιδιαίτερα αυτή την εποχή των ισχνών αγελάδων.  Πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες; Ποιες; Και αν τελικά το παιδί δεν συνεργάζεται το σταματάμε; Ή μήπως το πιέζουμε; Πόσο; …….   

Η αποδοχή δεν είναι υποταγή

Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές.  Άλλες έρχονται να μας βρουν και άλλες τις επιδιώκουμε για το καλύτερο της καθημερινότητάς μας.  Όταν κάποιος προσεγγίζει τη διαδικασία της αλλαγής είτε με βοήθεια ειδικού, είτε μόνος του, έχει να περάσει από κάποια απαραίτητα στάδια.

Στάδιο Α: Χρειάζεται να θέλει να αλλάξει!  Να επιθυμεί! Χρειάζεται να αποφασίζει ο  ίδιος και όχι με την επιβολή τρίτου να μπει στην διαδικασία της αλλαγής. Στην περίπτωση που κάποιος ξεκινά τη διαδικασία της αλλαγής από επιβολή άμεση ή έμμεση (ακόμη και χειριστική)  ελλοχεύει ο κίνδυνος της διακοπής της προσπάθειας  στην πρώτη δυσκολία. 

Προβλήματα, εμπόδια και λύσεις

Αν δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα βρες τι σε εμποδίζει για τη λύση του.

Αν καιρό ψάχνεις να λύσεις ένα πρόβλημα και δεν τα καταφέρνεις, δεν είναι απαραίτητο να συνεχίσεις να ψάχνεις τη λύση, μπορείς να εστιαστείς να εντοπίσεις το τι σε εμποδίζει να φθάσεις σ’ αυτήν.  Αυτό συμβαίνει σε κάθε μορφής πρόβλημα. Είτε σε απασχολεί το πώς θα κάνεις να λειτουργήσει μια συσκευή, πώς θα λύσεις ένα μαθηματικό τύπο, ή το πώς θα λύσεις τα προβλήματα μιας μη λειτουργικής σχέσης, ή ακόμη και το πώς θα κάνεις ένα παιδί πιο συνεργάσιμο, είναι ζητούμενο να εντοπίσεις εκείνο που σε εμποδίζει να προσεγγίσεις τη λύση.